3 czerwca 2020 roku już po raz trzeci odbywa się Światowy Dzień Roweru. W 2018 roku podczas 72. sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ 193 państwa członkowskie przyjęły w drodze konsensusu rezolucję o Światowym Dniu Roweru. Celem święta jest podniesienie globalnej świadomości na temat społecznych korzyści z używania roweru jako środka transportu i relaksu.
W myśl Deklaracji kraje członkowskie powinny w swoich strategiach rozwoju poświęcić szczególną uwagę rowerom, a także włączyć ten środek komunikacji do programów regionalnych, krajowych i międzynarodowych. Deklaracja stwierdza, że rower to środek, który powinien być postrzegany jako ten który wspiera zrównoważony rozwój, umacnia edukację, włączając w to wychowanie fizyczne, promuje zdrowy tryb życia, zapobiega chorobom, promuje tolerancję, wspólne zrozumienie i szacunek. Rower umożliwia dołączenie do większych społeczności i kulturę pokoju.
Za inicjatywą stoi Polak. Były kolarz, członek młodzieżowej kadry Polski, a obecnie wykładowca akademicki, Leszek Sibilski.
Wg statystyk przywoływanych przez dr. Sibilskiego około 2 miliardów ludzi na całym świecie korzysta z rowerów, a do 2050 r. liczba rowerów może wzrosnąć nawet do 5 mld. Oznacza to, że ponad połowa ludności świata może jeździć na rowerze. To nie wszystko – jazda na rowerze może obniżyć emisję dwutlenku węgla o jedną dziesiątą. Częstsze użycie pojazdu zaoszczędziłoby miastom na całym świecie 25 bln dolarów w okresie 2015-50, ograniczając potrzebę budowy drogich dróg i innej infrastruktury.
Rowery odgraniczają zatory komunikacyjne i przyczyniają się do poprawy jakości powietrza. Jak pokazały ostatnie miesiące rowery to także sposób w walce z COVID-19. Są transportem prywatnym. Mają wpływ na naszą odporność i równowagę psychiczną. Przebywając na świeżym powietrzu, w otwartej przestrzeni ryzyko zakażenia jest mniejsze niż w zamkniętym pomieszczeniu. Ponadto prawidłowe dotlenienie i wydolność oddechowa to kluczowe funkcje organizmu w przypadku zachorowania.
Dlatego świat stawia na rowery. Coraz powszechniejsze stają się takie rozwiązania jak: ulice tylko dla pieszych i rowerzystów, tymczasowe pasy ruchu, czy awaryjne pasy rowerowe, strefy z ograniczeniem prędkości do 20km/h i pierwszeństwem dla pieszych i rowerzystów.
W czasach epidemii pomysł priorytetyzacji w miejskiej sieci komunikacyjnej nabiera zupełnie nowego znaczenia. Przykładem są Paryż czy Madryt, które przygotowują długofalową strategię i zastanawiają się jak wspierać rowery, jako podstawowy środek transportu po złagodzeniu środków związanych z kwarantanną i epidemią koronawirusa.
