20 marca obchodziliśmy Dzień Bez Mięsa. To również święto coraz większej grupy Polaków – wegan i wegetarian w naszym kraju jest już ponad milion! Dwa razy tyle osób albo przygotowuje się do podjęcia tego koku, albo już aktywnie ogranicza ilość zjadanego mięsa i produktów odzwierzęcych.
W redukcji zjadanego mięsa coraz więcej z nas widzi nie tylko modę, sposób na zdrową dietę, czy odpowiedź na problem natury moralnej. Zdaliśmy sobie sprawę, że aby powstrzymać zmiany klimatu, konieczne jest też ograniczenie masowej hodowli zwierząt.
Niestety wiele osób, które, choć z moralnego punktu widzenia, chciałyby wziąć udział w tej batalii, nie potrafią odmówić sobie – czy to apetycznego burgera, soczystego steku, czy skrzydełek z grilla. Jest jednak i na to sposób – dieta fleksitariańska.
Polega ona na wprowadzeniu do swojego tygodniowego planu żywieniowego dni bezmięsnych. Jak sama nazwa wskazuje – chodzi o elastyczność.
Zaczyna się od jednego dnia, który sami wybieramy i stopniowo, we własnym tempie zwiększa się ich liczbę. Dni bezmięsne – przynajmniej na początku – będą dla nas pewną celebracją. To doskonała okazja, żeby przyjrzeć się temu, co jemy.
Wybrać wartościowe, lokalne składniki, nauczyć się ich, zacząć zwracać uwagę na sezonowość warzyw i owoców. Poszerzymy też naszą wiedzę na temat substytutów mięsa . No i mając świadomość, że nie zrezygnowaliśmy z mięsa do końca życia, na widok tatara nie dostaniemy syndromu odstawienia…
Dieta fleksitariańska jest zdrowa, bo wprowadza do naszego menu urozmaicenia. Stopniowo zjadamy coraz więcej warzyw i owoców. Przy okazji, przyczyniamy się do redukcji zainteresowania mięsem, a co za tym idzie mamy wpływ na zmniejszający się popyt, a w konsekwencji na coraz mniejszą produkcję. Jasne, ma się to może nijak do wpływu na ten rynek, jak mają „stuprocentowi” weganie. Ale, czy lepszy efekt dla naszej planety przyniesie kilku ortodoksyjnych wegan, czy kilkuset fleksitarian, którzy będą chcieli zarażać innych niezdecydowanych swoim entuzjazmem?
