Od 1 stycznia 2022 obowiązuje nowe rozporządzenie, dotyczące odpadów opakowaniowych. Wskazuje ono między innymi na ważny aspekt, jaki stanowią poziomy docelowe, które będą musiały zostać osiągnięte w kolejnych latach.


Do porządku prawnego weszły dwa rozporządzenia prawne. Pierwsze z nich dotyczy rocznych poziomów recyklingu odpadów w poszczególnych latach do 2030 roku (Dz.U. z 2021 r. poz. 2375). Drugie odnosi się do szczegółowych warunków zaliczenia masy odpadów opakowaniowych do poddanych recyklingowi (Dz.U. z 2021 r.poz. 2365). Obydwa rozporządzenia przygotowało Ministerstwo Klimatu i Środowiska. Mają one na celu wdrożenie przepisów z dyrektywy UE – 94/62/WE z 20 grudnia 1994 roku w sprawie opakowań oraz odpadów opakowaniowych.

Jaki będzie roczny poziom recyklingu odpadów opakowaniowych?

W rozporządzeniu zostały określone poziomy recyklingu opakowań, które wytwórcy produktów w opakowaniach będą musieli zagwarantować w perspektywie do 2030 roku. Według zapisów producenci będą zobowiązani do osiągania coraz wyższych norm.

  • W 2022 poziom recyklingu ma wynieść – 59%.
  • W 2023 r. – 61%.
  • W 2024 r. – 63%.
  • W 2025 r. – 65%.
  • W 2026 r. – 66%.
  • W 2027 r. – 67%.
  • W 2028 r. – 68%.
  • W 2029 r. – 69%.
  • W 2030 r. – 70%.

Rozporządzenie określa także poziomy recyklingu odpadów opakowaniowych, które są wykonane z tworzyw sztucznych, papieru, tekstury, szkła, drewna, metali żelaznych oraz aluminium.

Przeczytaj też: Komisja Europejska: import towarów tylko z obszarów wolnych od wylesiania

Zaliczenie danej masy do odpadów opakowaniowych

Z informacji zawartych w drugim rozporządzeniu, od roku 2022 poziomy recyklingu odpadów opakowaniowych będą obliczane po odrzuceniu odpadu balastowego. Do tej pory masę odpadów opakowaniowych, którą poddawano recyklingowi, stanowiła masa przekazywana do zakładu przetwarzania. Po wprowadzeniu zmian masa ta zostanie zaliczona do poddanych recyklingowi, dopiero po wykonaniu wszelkich czynności kontrolnych. Kolejnym etapem będzie sortowanie oraz inne działania, mające na celu usuwanie odpadów niebędących przedmiotem dalszego recyklingu opakowań. Zgodnie z wyjaśnieniami ustawodawcy – “masa ta nie będzie mogła zawierać żadnych zanieczyszczeń pochodzących z odpadów innych niż opakowaniowe takiego rodzaju, który stanowi przedmiot recyklingu”.

Gospodarstwa domowe produkują aż 45% odpadów opakowaniowych

Według danych przedstawionych przez Deloitte za 2017 rok – 55% odpadów opakowaniowych jest produkowanych przez przemysł i handel. Pozostałe 45% to odpady generowane przez gospodarstwa domowe. Z informacji dostarczonych przez Główny Urząd Statystyczny wynika, że w 2020 roku na 130 kg odpadów komunalnych przypadających na jednego mieszkańca Polski, aż 14 kg stanowiły odpady opakowaniowe. Eurostat zaprezentował bardzo optymistyczne dane. W 2010 roku poziom recyklingu odpadów opakowaniowych w Polsce wynosił około 39%, jednak na przestrzeni ostatnich lat zarejestrowano znaczny wzrost. W 2019 roku wynosił on już 55%.

Zobacz także: Dofinansowanie poszukiwań złóż wody geotermalnej

Sposoby postępowania z odpadami

W nowelizacji przewidziano zachęty do przestrzegania hierarchii postępowania z odpadami oraz do ograniczenia ich powstawania. W załączniku do ustawy został umieszczony katalog takich środków. Wśród nich znajdują się – systemy zwrotu kaucji, ulgi podatkowe, znoszenie dopłat, a także wspieranie badań i innowacji w zakresie recyklingu i regeneracji produktów.

Zmieni się także podejście do produktów ubocznych. Do tej pory konkretny przedmiot lub substancja były uznawane za produkty uboczne na zasadach uznaniowych. Zgodnie z nowelizacją ustawy — zaliczenie danego produkty za uboczny następuje z mocy prawa, gdy spełni on określone warunki.

Zmiany dla samorządów

Od 2023 roku z obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów budowlano-rozbiórkowych pochodzących z robót budowlanych zwolnione zostały osoby fizyczne, niebędące przedsiębiorcami. Gminy zostały zobowiązane do selektywnego zbierania i odbierania tych odpadów. W przypadku nieprzestrzegania nowego rozporządzenia podmiotowi może grozić administracyjna kara pieniężna od 1000 do 1 000 000 zł.